O edificio presenta unha nave cuadrangular e cabeceira apenas diferenciada, constituíndo un único corpo, ao cal foron engadidas as sancristía e outras dependencias auxiliares. Os muros son de mampostería de pedra local, reforzado con sillares nos puntos claves da edificación como a intersección de muros e abertura de vans. Por esta razón os muros foron recebados e encalados tanto no seu interior como no exterior, deixando só á vista os elementos realizados con sillares de granito. Múltiples fiestras foron abertas nos muros da nave e ao fondo da ábsida, garantindo a iluminación no interior.

É unha edificación que segue formulacións modernas, unha arquitectura en certo xeito funcional, pero ancorada no estética clasicista; un templo de espazos amplos e ben iluminados que permite seguir as celebracións relixiosas a gran número de fieis.

A fachada carece de concesións decorativas, a espadana é o elemento máis destacábel do conxunto. Dividida en dous corpos por unha imposta, no inferior áchanse dous arcos de medio punto que acubillan as campás e no superior unha pequena troneira, con pezas decorativas de cantería nos laterais e remate.