A planta consta de dous corpos apenas diferenciados, nave e ábsida, aos que posteriormente engadiuse un anexo para destinalo a sancristía.
Os muros son de mampostería, reservando o emprego de sillería de granito para os puntos constructivos máis críticos: portas, fiestras, espadana e esquinais. Tan só os elementos realizados en cantería deixáronse á vista os demais foron recebados e encalados.
A fachada acolle a porta principal e unha fiestra que permite iluminar a nave. As xambas da porta son de sillares ben labrados, e prolónganse ata a fiestra situada sobre ela, continuando ata a parte superior do imafronte en dúas faixas verticais.
A única concesión ornamental que conta a fachada constitúea o seu remate e espadana que acubilla dúas campás e é coroado por un catavento de metal e unha cruz.
O interior correspóndese coa sobriedade do exterior, unha espazosa nave separada da capela maior por un amplo arco de medio punto moldurado que presenta unha discreta imposta no seu arranque.