Foi achado nas augas do río Mero, e consérvase actualmente no Museo Arqueolóxico da Coruña. É un puñal do Bronce Final datado en torno ao século VII a.c., precursor dos puñais de antena propios da época castrexa, así chamados polas prolongacións que saen da base da empuñadura. O feito de que se atopase no río ponnos en contacto cun fenómeno das "armas arroxadas ao mar", común a toda a fachada atlántica. Unha primeira opinión facía pensar que a aparición de armas no leito dos ríos e beiras costeiras fose un feito accidental. María Luisa Ruíz-Gálvez apunta a coincidencia deste fenómeno coa ausencia de tumbas durante o Bronce Final, atribuíndolle un compoñente ritual de carácter funerario.